اعمال ماه ذی القعده

ماه ذی القعده

این ماه اولین ماه از ماههای حرام است که جنگ با کفار در آن ماهها حرام می باشد.

اعمال ماه ذی القعده

1. توبه کردن از اعمال گذشته است .
2. روزه روزهای پنج شنبه ، جمعه و شنبه از ماههای حرام مستحب می باشد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: ((کسی که سه روز از ماه حرام ، پنج شنبه ، جمعه و شنبه را روزه بگیرد خداوند عبادت یک سال را برای او می نویسد.))
3. از کارهای مهم این ماه ، عمل کردن به دستورالعمل شب نیمه این ماه است . پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: ((شب پانزدهم ذی القعده ، شب مبارکی است . خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤ منش می نگرد. پاداش کسی که در آن با عمل از خداوند فرمانبرداری کند، مانند پاداش صد روزه دار ملازم مسجد که به اندازه یک چشم بهم زدن نیز نافرمانی خدا را ننموده اند، می باشد)).بنابراین انسان باید در نیمه شب ، مشغول طاعت خداوند شده و به دعا و نماز بپردازد.
4. کار مهم در این ماه ، آگاهی از نعمت هایی است که خداوند در روز(دحو الارض) (بیست و پنجم ذی القعده ) یعنی روز گسترش زمین ، به بشر ارزانی داشته است ؛ زیرا آگاهی از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است . در روایات زیادی آمده است که در این روز، کعبه نصب گردیده ، زمین گسترده شده ، آدم (علیه السلام ) پایین آمده است ، خلیل و عیسی علیهما السلام متولد شده اند و رحمت پخش شده است . از امیرالمؤ منین (علیه السلام ) روایت شده است که فرموده اند: اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنجم ذی القعده بود. کسی که این روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت . در این روز، یک میلیون رحمت نازل می شود که نود و نه هزار تای آن برای روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود
5. نماز روز دحو الارض دو رکعت می باشد که در بخش نمازهای مستحبی آمده است . مستحب است دعایی را که اول آن ((یا داحی الکعبه ...))است را بخواند.

منابع

• آداب معنوی 2000 عمل مستحب و مکروه, ابرقویی، روح الله ,قم: حرم، 1381.